In de straten van Buenos Aires, in Argentinië, zijn tests aan de gang met zogenoemde 'fotobioreactoren'. Die plukken met behulp van microalgen CO₂ uit de atmosfeer en produceren ook zuurstof. Een beetje wat bomen doen, maar volgens de ontwerpers 10 tot 50 keer efficiënter en een handig extra wapen in de strijd tegen de klimaatopwarming.

Het ziet eruit als een reclamepaneel, maar het is in werkelijkheid een op maat ontworpen bio-installatie. Argentijnse wetenschappers hebben een toestel ontworpen dat op natuurlijke manier - door het inzetten van microalgen - CO₂ opneemt en zuurstof vrijgeeft.  Momenteel draaien twee testversies in Buenos Aires, een bij een tankstation van het staatsoliebedrijf YPF en een andere op een industrieterrein in een buitenwijk. De installatie is ontworpen door Y-TEC, met experts van YPF en de Nationale Raad voor Wetenschappelijk en Technisch Onderzoek, samen met het Instituut voor Biodiversiteit en Biotechnologie (INBIOTEC).  

Microalgen, oude en robuuste organismen

De microalgen komen uit Argentinië zelf. Microalgen behoren tot de oudste organismen op aarde en zijn microscopisch klein. Ze doen net als bomen en planten aan fotosynthese, waarbij ze zonlicht gebruiken om zich te ontwikkelen en daarbij CO₂ omzetten in zuurstof en biomassa.

"Ze verschenen ongeveer 3 miljard jaar geleden op aarde en waren de eerste organismen die aan fotosynthese deden. Zij schiepen mee de atmosfeer zoals we die nu kennen, en zijn vandaag goed voor ongeveer 50 procent van de zuurstof die we inademen", zegt Maria Elena Oneto van Y-TEC. Die laatste functie vervullen ze in onze rivieren, zeeën en oceanen. 

Elk van de toestellen kan elk jaar ongeveer een halve ton CO₂ vangen. Het voordeel is dat de installaties kunnen worden opgesteld op plekken die nu verhard zijn en/of waar geen plaats is voor bomen. De biomassa kan worden hergebruikt in meststoffen, biobrandstoffen en eventueel zelfs in betonnen constructies. 

"Om te berekenen hoeveel CO₂ wordt gevangen uit de lucht, moet je de hoeveelheid biomassa op het einde van de cyclus berekenen. Elk van de toestellen kan per jaar ongeveer een halve ton CO₂ vangen", zegt Sara Medina die het project coördineert. Dat komt overeen met de uitstoot van een autorit van 4.000 kilometer. 

"Vloeibare bomen" noemen de ontwikkelaars hun ontwerp. Critici zeggen dat de installaties geen schaduw opwekken in steden om de opwarming tijdens hittegolven tegen te gaan, en waarschuwen ervoor dat ze niet mogen worden gebruikt als excuus om minder bomen te gaan aanplanten. 

Een hulpmiddel, geen oplossing

Wereldwijd wordt hard gezocht naar nieuwe manieren om CO₂ opnieuw uit de atmosfeer te halen, nu de klimaatopwarming zich steeds verder doorzet. Zo worden er ook machines ontwikkeld die als een reuzendampkap de CO₂ uit de lucht filtert. 

Experts benadrukken evenwel dat in de eerste plaats de uitstoot zelf moet worden aangepakt, om dan als extra middel de nieuwe technieken in te schakelen. Die nieuwe technieken kunnen jaarlijks overigens maar een fractie van de totale uitstoot opvangen en opslaan. Ze zijn dus een hulpmiddel en geen oplossing op zich.

Bronon: VRT/Michaël Torfs